شعر | با صدای شاعر

شیرکو بیکس | شکواییه‌ای به خدا | با دکلمه کردی و فارسی

Nov. 22, 2024

▨ نام شعر: شکواییه‌ای به خدا

▨ شاعر: شیرکو بیکس

▨ با صدای: شیرکو بیکس (کردی) و ئاگر گداری (ترجمه فارسی)

▨ پالایش و تنظیم: شهروز

ــــــــــــــــــ

له دوای خنکانی حه‌له‌بچه

{حلبچه که نفسش برید}


سکالایێکی دریژم ... نووسی بۆ خوا

{شکواییه‌ای بلند به خدا نوشتم}


به‌ر له خه‌لکی بۆ دره‌ختێکم خوێنده‌وه

{قبل از هرکس، برای درختی خواندمش}


دره‌خت گریا

{درخت گریست}


له په‌نایا باڵنده‌یه‌کی پوسته‌چی وتی باشه

{در پناهِ درخت، کبوتر نامه‌رسانی گفت}


کێ بۆت ده‌با؟

{چه کسی برایت می‌برد؟}


گه‌ر به ته‌مای منی بیبه‌م

{اگر می‌خواهی من ببرم}


من ناگه‌مه عه‌رشی خودا

{من نمی‌توانم به عرش الهی برسم}



بو به شه‌و درەنگ

هوا تاریک شد



فریشته‌ی ڕە‌ش پۆشی شێعرم

{فرشته‌ی سیاه‌پوش شعرم}


وتی: تو هیچ خه‌مت نه‌بێ

{گفت: غم به دلت راه نده}


من بۆت ئه‌به‌م، هه‌تا سه‌ری

{من میبرمش، تا آن بالاها}


تا که‌شکه‌لان

{تا ملکوت}


به‌ڵام به‌ڵێنت ناده‌مێ 

{اما هیچ قولی نمی‌دهم}


خۆی نامه‌که‌م لێ وه‌رگرێ

{خدا خودش نامه‌ات را از دستم بگیرد}


خۆ ده‌زانی خۆدای گه‌وره که‌ی ئه‌یبێنێ

{خودت که می‌دانی خدای بزرگ را کسی نمی‌بیند!}


وتم سپاس، تۆ هه‌لفڕه

{گفتم سپاسگزارم. تو پرواز کن}


فریشته ئیلهام هه‌لفڕی و

{فرشته‌ی الهام پرواز کرد و}


له گه‌ڵ خۆیا سکالای برد

{شکواییه‌ را با خود برد}


ڕوژێ دوایی که هاته‌وه

{روز بعدش که بازآمد}


سکرتێری پله‌ی چواری نووسینگه‌ی خوا

{منشی رده‌ی چهارم دفتر خدا}


عۆبەید ناوێ و هه‌ر له‌سه‌ر هه‌مان سکالا، له دامێنه

{عبید نامی! زیر همان شکایت نامه، در ادامه}


به عه‌ره‌بی بۆی نووسیبوم

{به عربی برایم نوشته بود:}


گه‌وجه !

{احمق!}


بیکه به عه‌ره‌بی، که‌س لێره کۆردی نازانێ و

{به عربی بنویس، اینجا کسی کوردی نمی‌داند و}


نایبه‌ین بۆ خوا…

{نمی‌بریمش برای خدا…}

شیرکو بیکس

Podparadise.com neither hosts nor alters podcast files. All content © its respective owners.