Nov. 22, 2024
▨ نام شعر: شکواییهای به خدا
▨ شاعر: شیرکو بیکس
▨ با صدای: شیرکو بیکس (کردی) و ئاگر گداری (ترجمه فارسی)
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــ
له دوای خنکانی حهلهبچه
{حلبچه که نفسش برید}
سکالایێکی دریژم ... نووسی بۆ خوا
{شکواییهای بلند به خدا نوشتم}
بهر له خهلکی بۆ درهختێکم خوێندهوه
{قبل از هرکس، برای درختی خواندمش}
درهخت گریا
{درخت گریست}
له پهنایا باڵندهیهکی پوستهچی وتی باشه
{در پناهِ درخت، کبوتر نامهرسانی گفت}
کێ بۆت دهبا؟
{چه کسی برایت میبرد؟}
گهر به تهمای منی بیبهم
{اگر میخواهی من ببرم}
من ناگهمه عهرشی خودا
{من نمیتوانم به عرش الهی برسم}
بو به شهو درەنگ
هوا تاریک شد
فریشتهی ڕەش پۆشی شێعرم
{فرشتهی سیاهپوش شعرم}
وتی: تو هیچ خهمت نهبێ
{گفت: غم به دلت راه نده}
من بۆت ئهبهم، ههتا سهری
{من میبرمش، تا آن بالاها}
تا کهشکهلان
{تا ملکوت}
بهڵام بهڵێنت نادهمێ
{اما هیچ قولی نمیدهم}
خۆی نامهکهم لێ وهرگرێ
{خدا خودش نامهات را از دستم بگیرد}
خۆ دهزانی خۆدای گهوره کهی ئهیبێنێ
{خودت که میدانی خدای بزرگ را کسی نمیبیند!}
وتم سپاس، تۆ ههلفڕه
{گفتم سپاسگزارم. تو پرواز کن}
فریشته ئیلهام ههلفڕی و
{فرشتهی الهام پرواز کرد و}
له گهڵ خۆیا سکالای برد
{شکواییه را با خود برد}
ڕوژێ دوایی که هاتهوه
{روز بعدش که بازآمد}
سکرتێری پلهی چواری نووسینگهی خوا
{منشی ردهی چهارم دفتر خدا}
عۆبەید ناوێ و ههر لهسهر ههمان سکالا، له دامێنه
{عبید نامی! زیر همان شکایت نامه، در ادامه}
به عهرهبی بۆی نووسیبوم
{به عربی برایم نوشته بود:}
گهوجه !
{احمق!}
بیکه به عهرهبی، کهس لێره کۆردی نازانێ و
{به عربی بنویس، اینجا کسی کوردی نمیداند و}
نایبهین بۆ خوا…
{نمیبریمش برای خدا…}
▨
شیرکو بیکس